حــشــیــش

حشيش از گياه شاهدانه تهيه مى شود و بر خلاف تصور معمول، اعتياد روانى آن بسيار قوى است. به برگ اين ماده گراس يا مارى جوانا و به صمغ آن حشيش مى گويند كه تا ده برابر قوى تر از برگ آن است. اين ماده هيچ نقشى در تقويت حافظه و تمركز ندارد.

علایم شایع :

قرمزی چشم ها ، افزایش ضربان قلب و نبض ، افزایش اشتها و عدم تعادل هنگام راه رفتن .

علائم مصرف بیش از حد :

حالت وحشت ، بی قراری ، گیجی و منگی و دیدن اشیا یا شنیدن صداها به شکل غیر واقعی ( توهم ) . این نوعی مسمومیت با حشیش است که در افراد مستعد ، ممکن است به بیماری شدید روانی تبدیل شود . با دیدن یک یا چند نشانه از علایم یاد شده ، می توان به مصرف حشیش در افراد شک کرد ولی از زدن انگ و برچسب اعتیاد به افراد باید خودداری کرد .

اثرات كوتاه مدت استفاده از حشيش:

افزايش فشار خون و افزايش احتمال غش كردن
حالت خواب آلودگى و احساس گرسنگى زياد
ناتوانى در تعقيب زمان و اختلال در حافظه كوتاه مدت
كاهش توانايى هايى كه نياز به تمركز و هماهنگى حواس دارند مثل رانندگى
تشديد فعاليت و افزايش ضربان قلب
احتمال بروز عوارض قلبى براى افرادى كه از بيماريهاى قلبى رنج مى برند
قرمز شدن چشمها، بر اثر پرخون شدن بافت هاى آن
كاهش باز دارى اجتماعى در رفتار و بى قيد شدن
ايجاد بدگمانى و سوء ظن، توهم و اضطراب شديد

اثرات بلندمدت استفاده از حشيش:

احتمال ابتلا به آسم و برونشيت
از آنجا كه حشيش تا چهار هفته در بدن باقى مى ماند سبب كاهش
سرعت پردازش اطلاعات و افت عملكرد مى شود.
افزايش احتمال ابتلا به بيمارى هاى شديد روانى تا دو برابر
ابتلا به بيماريهاى ريوى مثل سرطان ريه
14 حقايقى درباره زندگى سالم و به دور از مواد
كاهش سطح هورمون تستسترون در مردان
افزايش سطح هورمون تستسترون در زنان
كاهش مقدار اسپرم ها در مردان
افزايش خطر نابارورى در زنان
ايجاد وابستگى عاطفى و روانى و نياز به افزايش مصرف براى رسيدن به حالت نئشگى اوليه

ماری جوانا معمولاً‌ به صورت تدخینی )دودکردن) استفاده می شود و تأثیراتش در چند دقیقه نمایان می شود. بسته به دوز و متغیرهای دیگر، مصرف کنندگان ممکن است احساس آرامش کرده و یا بویایی، بینایی، چشایی و شنیداری آنان تغییر یابد، درک نادرستی از زمان داشته باشند، تصورات دیداری نادرست داشته باشند، احساساتشان به سرعت تغییر کند، افکار پاره پاره داشته باشند، و یا حافظه معیوب و کمبود توجه داشته باشند.

ماری جوانا در ایالات متحده، مکزیک، کانادا، آمریکای جنوبی، و بخش های دیگر دنیا می روید. این گیاه را می توان هم در محیط باز و هم در محیط سربسته بعمل آورد.

به گزارش پايگاه اطلاع رساني پيشگيري نوين،‌ ماری جوانا معمولاً‌ به صورت تدخینی (دودکردن) استفاده می شود و تأثیراتش در چند دقیقه نمایان می شود. بسته به دوز و متغیرهای دیگر، مصرف کنندگان ممکن است احساس آرامش کرده و یا بویایی، بینایی، چشایی و شنیداری آنان تغییر یابد، درک نادرستی از زمان داشته باشند، تصورات دیداری نادرست داشته باشند، احساساتشان به سرعت تغییر کند، افکار پاره پاره داشته باشند، و یا حافظه معیوب و کمبود توجه داشته باشند.

ماده THC‌ (دلتا-9- تتراهیدروکانابینول) جزء روانگردان تشکیل دهنده ماری جوانا است. در دهة 1970، THC موجود در ماری جوانای غیرمجاز کمتر از یک درصد بود. امروزه بیشتر ماری جوانای مجاز از مکزیک/کلمبیا و ماری جوانای داخلی که در محیط بیرون کشت شده بطور متوسط دارای 4 تا 6 درصد THC هستند، اگرچه برخی نمونه ها تا 25 درصد THC‌را نشان داده اند.

دوز بالای ماری جوانا منجر به توهم می شود. افرادی که ماری جوانا می کشند دچار مشکلاتی مشابه مشکلات مصرف کنندگان تنباکو می شوند: برونشیت، نفخ و تنگی نفس. استفاده طولانی مدت ماری جوانا نیز با سندرم بی انگیزگی، آسیب ریوی و آسیب به سیستم تناسلی در ارتباط است .

تأثیرات : کانابیس

تأثیرات: سرخوشی، بروز آسان احساسات، اشتهای زیاد، گم گشتگی، نقص مهارت های حرکتی و تمرکز.

تأثیرات مصرف بیش از حد: خستگی، پارانویا (جنون ایجاد سوءظن شدید و هذیان گویی و فقدان بصیرت)، و جنون.

رده بندی CSA: رده اول: ماری جوانا هیچ استفاده ای در پزشکی ندارد. رده دوم: مارینول شکل ترکیبی THC است که برای بیمارانی تجویز می شود که شرایط پزشکی خاص دارند.